σοκολατοπιτα υγρη ακης | κανταιφι βεφας | καρυδοπιτα με σιμιγδαλι παρλιαρος | μπροκολο συνταγες αργυρω | συναγριδα στο φουρνο λαδοκολλα | ποτο περγαμοντο | λαζανια με κοτοπουλο και σπανακι
Συνδεση

Συνδεθείτε στο cooktime για να μπορείτε να αποθηκεύετε τις αγαπημένες σας συνταγές

Αν δεν έχετε γραφτεί ακόμη, εγγραφείτε τώρα!

Ξεχάσατε τον κωδικό;

Υλικά:

  • 1/2 κιλό γιαούρτι στραγγιστό/σακκούλας.
  • 1 χορτόσουπα knorr


Εκτέλεση:
Ανακατεύετε στο γιαούρτι τη σούπα κι αφήνετε στο ψυγείο το λιγότερο 1 ώρα ώστε να τραβήξουν τα χορταρικά την υγρασία του γιαουρτιού.

Είναι νόστιμο και για καροτάκια κομμένα μακρόστενα, αλλά και για αλμυρά διάφορα.

Τip στο dip:
  • Αν σας φανεί πηχτό, το αραιώνετε με λίγο νεράκι η γαλατάκι (να δεις που μου το κόλλησε το Μαμαλάκη).
  • Μπορείτε να κάνετε μόνο ένα γιαουρτάκι με μέρος της σούπας, αν το θέλετε για λίγους και για να μη σας μένει.

Πηγή: greekcook.gr

Ένα πολύ εύκολο φαγητό που μπορεί να ταίσει πολύ κόσμο. Αυξομειώνοντας τα υλικά μπορούν να φάνε από 4 έως xxx άτομα. Η συνταγή είναι του Ηλία Μαμαλάκη. Μου την έδωσε όταν τον πήρα ένα βράδυ πανικόβλητη γιατί θα μου ερχόντουσαν κόσμος από το νησί (για το γάμο του αδελφού μου) και έπρεπε να βρω κάτι που να γίνεται γρήγορα (να μη φάω και την μέρα μου στην κουζίνα. Ήθελα να τους δω κιόλας) και να φάμε όλοι. Υλικά για 6 άτομα: 1/2 κιλό μοσχάρι (από ποντίκι ή χτένι) 1/2 κιλό χοιρινό (σπάλα) 1/2 κιλό αρνί (μπούτι) 1/2 κιλό γραβιέρα πικάντικη 2 μεγάλα κρεμμύδια 3-4 σκελίδες σκόρδο 2-3 κουταλιές βούτυρο αλάτι πιπέρι (μπόλικο) 3-4 λαδόκολλες

Πηγή: greekmasa.gr

Μια πολύ όμορφη συνταγή για όλες τις εποχές απο την εκπομπή του Ηλία Μαμαλάκη. Τι χρειαζόμαστε: 300 γρ. ρεβύθια μουλιασμένα για 12 ώρες 3 κρεμμύδια μέτρια 2 σκελίδες σκόρδο 1 κ.σ. αλάτι 1 πρέζα πιπέρι 1 κ. γ. μπούκοβο γλυκό 1 κ.σ. εστραγκόν 1 ποτήρι νερού νερό 260 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του Μαιντανό 150 γρ. γαρίδες καθαρισμένες και βρασμένες 1 ποτήρι κρασιού ούζο μαστίχας Για τη σός: 1 κεσέ ( 200 γραμμ) γιαούρτι στραγγιστό 2 κ.σ. ταχίνι 1/2 κ.γ. μέλι 4 - 5 σταγόνες λεμόνι 0,25 γρ. σαφράν Ηλιέλαιο για τηγάνισμα Κόβετε και καθαρίζετε τα κρεμμύδια. Ψιλοκόβετε τον μαιντανό. Βράζετε τις γαρίδες, τις καθαρίζετε και βγάζετε το εντεράκι τους και τις κόβετε στα δύο. Σ ένα μπλέντερ αλέθετε τα μουλιασμένα ρεβύθια και τα αδειάζετε σ' ένα μπόλ μεγάλο. Στο ίδιο μπλέντερ αλέθετε τα κρεμμύδια και τα αδειάζετε και αυτά στο μπόλ με τα ρεβύθια. Ψιλοκόβετε και τις σκελίδες σκόρδο και τις προσθέτετε στο μπόλ. Αλατοπιπερώνετε. Τρίβετε λίγο εστραγκόν μέσα στο μπόλ και προσθέτετε το μπούκοβο. Αδειάζετε στο μείγμα ένα ποτήρι νερό και ανακατεύετε. Βάζετε το αλεύρι κουταλιά - κουταλιά συνεχίζοντας το ανακάτεμα. Προσθέτετε το ούζο, τις καθαρισμένες γαρίδες και τέλος τον ψιλοκομμένο μαιντανό και μία κουταλιά λάδι. Το μείγμα πρέπει να γίνει ένα πυκνό κουρκούτι. Πλάθετε τους ρεβιθοκεφτέδες και τους τηγανίζετε σε καυτό λάδι. Εν τω μεταξύ φτιάχνετε τη σός. Σ' ένα μπόλ βάζετε το γιαούρτι και προσθέτετε το ταχίνι, το μέλι, το σαφράν και 4 - 5 σταγόνες λεμόνι και ανακατεύετε καλά.

Πηγή: cookpad.com/gr

Αυτό το ψωμάκι είναι μία γρήγορη και εύκολη λύση όταν ξεμένουμε από ψωμί (ή δεν συμβαίνει σε εσάς???) Εχει κάνει την τσάρκα του μέσα στο διαδίκτυο σε άπειρες σελίδες, εγώ το είχα πρωτοδεί στο Olive του κου Μαμαλάκη πριν χρόνια...2-3 δεν θυμάμαι... Τα υλικά απλά : 1 φαρινάπ 1 κουτάκι μπύρα (330 ml) 1 κ. γλ. αλάτι λίγο λαδάκι για τη ζύμη Εκτέλεση Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μαζί και τα τοποθετούμε σε ήδη λαδωμένο ταψάκι. Εγώ το έβαλα στη φόρμα του κέηκ με την τρύπα αλλά από τη φούρια μου δεν το πρόσεξα από πάνω καθόλου και έγινε λίγο....ανάγλυφο... Ψ'ήνουμε στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο. Μπορούμε αν θέλουμε να το αρωματίσουμε όπως προτιμάμε, αν και με την μπύρα είναι από μόνο του όλο άρωμα. Καλή σας όρεξη!

Πηγή: epipantosepistitou-efik.blogspot.gr

200 γρ ρυζι λαδι αλατι Aπλά σωτάρουμε ας πουμε το ρυζι και μετά του βαζουμε το νερο  που αναλογει και αλατι και βραζουμε σε χαμηλή φωτια. Την φάση την εκανα μετά απ οταν  ειχα παρει μεσω τσατ συνταγη για μανεστρα [ποντιακη συνταγη]   που σωτάρανε την μανέστρα [κριθαρακι].  Μετά έμαθα οτι έτσι το εκανε η προγιαγια μου :ρ δεν μετρω με γραμμαρια, βαζω δυομιση σεσουλακια ρύζι, που στον ογκο ειναι σαν δυομιση φλυτζανια , και βαζω το ιδιο νερο . Δλδ 1 κουπα ρυζι μια κουπα νερο.   Σαν συνταγη την ειχε ο μαμαλάκης απο μια αιγυπτια μαγειρισα.. αλλα αυτη εβαζε κι αλλα πραματα. Μαστιχα, λιπος [δεν θυμαμαι απο τι ζωο] και αλλα πραμματα σάλτσες και τέτοια, την φαντασια σας βάλτε ενα γρηγορο που κανω, κοβω ενα κρεμυδι, το σωταρω και ριχνω και  μανιταρια , και αφου γινει συτο το ριχνω στο ετοιμο ρυζι και ανακατευω

Πηγή: cooktherapy.gr

Προκειται για μια ταρτα αναλαφρη,δροσερη με τραγανη βαση αφρατη ,που πραγματικα ξεχωριζει απο πολλες ταρτες.. Δοκιμαστε την!!! ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΗ: 175 γρ. αλεύρι για ολες τις χρησεις 100 γρ. βούτυρο όχι πολύ παγωμένο κομμένο σε κυβάκια 25 γρ.ζάχαρη αχνη 1 κρόκο αυγού ξύσμα από 1/2 λεμόνι 2 κ.σουπας νερο ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΕΜΑ: 3 πορτοκαλια τον χυμο και το ξυσμα 1/2 φλ.τσαγιου ζαχαρη 1 κ.σουπας κορν φλαουρ 1 κ.σουπας νερο 2 κροκους 1/4 φλ.τσαγιου βουτυρο μαλακωμενο Σαντιγι 200 γρ.κρεμα γαλακτος χτυπημενη σε σαντιγι η' 1 φακελο γκαρνι ζαχαροπλαστικης με 200 γρ.κρυο γαλα ΕΚΤΕΛΕΣΗ Κοσκινίζουµε το αλεύρι µε την άχνη σε λοφάκι σε μια λεκανιτσα. Προσθέτουµε το βούτυρο και το ξύσµα και το ψιχουλιάζουµε µε τα ακροδάχτυλα να γίνει σαν βρεγµένη άµµος. Προσθέτουµε τον κρόκο και 2 κ.σουπας νερό για να ενωθεί η ζύµη. Ζυμωνουμε και της δίνουµε σχήµα σφαιρικό και την τυλίγουµε σε µεµβράνη. Την αφήνουµε να ξεκουραστεί και να παγώσει τουλάχιστον για 30΄. Την ανοίγουµε σε φύλλο και την απλώνουµε σε βουτυρωµένη ταρτιέρα.Για να κρατήσει η τάρτα το σχήμα της κάνουμε τυφλό ψήσιμο. Απλώνουμε δηλαδή ένα κομμάτι λαδόκολλα στη ζύμη που έχουμε στρώσει μέσα στην ταρτιέρα, γεμίζουμε μέχρι πάνω με βαρίδια (όσπρια, ρύζι κ.λπ.) και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο για περίπου 20΄. Αφαιρούµε τα βαρίδια και ψήνουµε για 5΄-10΄ να ροδίσει. Την αλείφουµε µε διάλυµα αυγού ή ασπράδι για να αδιαβροχοποιηθεί. Ψήνουµε για 3΄-4΄ επιπλέον. Αφήνουµε να κρυώσει και συνεχίζουµε µε την κρέµα. Σε ενα κατσαρολακι βαζουμε τον χυμο των πορτοκαλιων,το ξυσμα και την ζαχαρη,και βραζουμε μεχρι να λιωσει η ζαχαρη. Διαλυουμε το κορν φλαουρ με την 1 κ.σουπας νερο. Χτυπαμε τους κροκους μαζι με το διαλυμενο κορν φλαουρ και τα προσθετουμε στον χυμο εκτος φωτιας. Ανακατευουμε καλα,και ξαναβαζουμε την κατσαρολιτσα σε χαμηλη φωτια και ανακατευουμε για 2 λεπτα. Προσθετουμε σταδιακα το βουτυρο ανακατευουμε και βλεπουμε οτι ο χυμος μας εχει πηξει.Αφαιρουμε απο την φωτια. Χτυπαμε την σαντιγι και την προσθετουμε στον χυμο ανακατευοντας πολυ καλα και απαλα. Αφου εχει κρυωσει η ταρτα απλωνουμε επανω της την κρεμα με μια σπατουλα την απλωνουμε ομοιομορφα, και την στολιζουμε με φετες πορτοκαλι και λιγο ξυσμα. την τοποθετουμε στο ψυγειο να κρυωσει η κρεμα και σερβιρουμε... Ειναι..... ΠΕΝΤΑΝΟΣΤΙΜΗ!!! ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!! Η βαση της ταρτας ειναι συνταγη της Α.Μπαρμπαριγου Η κρεμα ειναι συνταγη του Η.Μαμαλακη Ετικέτες ΓΛΥΚΑ , ΖΥΜΕΣ

Πηγή: nostimessyntagesthsgwgws.blogspot.gr

Αφού γνώρισε και σιγά - σιγά ανακαλύπτει τον μυστηριώδη και γοητευτικό κόσμο της μαγειρικής, ο εργένης αποφάσισε να μοιραστεί τα επιτεύγματά του με φίλους και γνωστούς, ετοιμάζοντας, μέρες που είναι, μια μικρή μάζωξη εν είδει ρεβεγιόν - κοινώς, φαγοπότι. Καταστρώνοντας λοιπόν το μενού της επικείμενης βραδιάς συνειδητοποιεί πως η δράση πρέπει να μεταφερθεί από το τραπέζι στον μπουφέ (το ίδιο έπιπλο στην ουσία, χωρίς καρέκλες), με διάθεση γιορτινή αλλά εδέσματα εύκολα στην ετοιμασία τους και ασφαλώς οικονομικά. Δύο οι βασικοί κανόνες για κάθε πάρτυ που προβλέπει φαγητό: πρώτον, όλα θα πρέπει να τρώγονται στα όρθια - ει δυνατόν και με τα χέρια - καθώς ο εξοπλισμός του μοναχικού του νοικοκυριού δεν επιτρέπει πολυτέλειες. Όπου σερβίτσια και μαχαιροπήρουνα, χάρτινα πιάτα και οδοντογλυφίδες. Επομένως σαλτσερά φαγητά και ζυμαρικά καλύτερα να μένουν για ολιγομελή τραπεζώματα. Δεύτερον, οι καλεσμένοι σίγουρα θα είναι περισσότεροι από τους προβλεπόμενους («είπα και σε δυο φίλους», «δεν σε πειράζει να φέρω και τον ξάδερφό μου;»), οπότε σοφά υπολογίζει εξ αρχής περισσότερο φαγητό για να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι, δηλαδή χορτασμένοι. Επί το έργον, στήνοντας τον μπουφέ, η αρχή γίνεται με εκείνο που οι περισσότεροι θα αναζητήσουν, τους μεζέδες από κρέας. Πιστός στον ταπεινό προϋπολογισμό του, θα επιλέξει εδέσματα που συνδυάζουν το χαμηλό κόστος με τη χορταστική ποσότητα. Με τα εμβληματικά για κάθε πάρτυ, από την εφηβεία του ακόμα, λουκάνικα κοκτέιλ, τους αγαπημένους όλων κεφτέδες και το πασπαρτού κοτόπουλο ετοιμάζει λοιπόν τα βασικά του μπουφέ. Όσο οι μέρες περνούν, θα εντοπίσει τις πλέον ταιριαστές συνταγές για τα νόστιμα συνοδευτικά τους και, φυσικά, τα γλυκίσματα. Photo: fionasjapanesecooking.blogspot.gr Εκδοχή πρώτη: λαχταριστά, μεθυσμένα λουκανικάκια - για περίπου 50 χρειάζονται ωμά λουκάνικα “κοκτέιλ” 100 γραμμάρια από μαρμελάδα πορτοκάλι 2 κ.σ. χυμός λεμονιού ¼ φλιτζ. βότκα αλάτι και πιπέρι Η ιδέα ανήκει στην ιέρεια των απλών συνταγών και προσωπική του - εν αγνοία της - εκπαιδεύτρια στα της κουζίνας, Nigella Lawson. Με έμπνευση από το περιλάλητο κοκτέιλ Cosmopolitan προτείνει την ετοιμασία των λουκάνικων ως εξής:
Ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς και στρώνουμε ένα ρηχό ταψί με αλουμινόχαρτο ή χαρτί φούρνου. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τη μαρμελάδα, τον χυμό λεμονιού και τη βότκα. Όσο πιο λεία υφή έχει η μαρμελάδα, τόσο καλύτερα θα καλύψει τα λουκανικάκια κατά το ψήσιμο, οπότε προσέχουμε να μην έχει μεγάλα κομμάτια φρούτου. Απλώνουμε τα λουκάνικα στο ταψί και τα περιλούζουμε με το μίγμα. Ανακατεύουμε καλά ώσπου η σάλτσα να τα καλύψει όλα - αν δεν αρκεί, φτιάχνουμε λίγη ακόμα με τον γνωστό τρόπο. Αφήνουμε τον φούρνο στην ίδια θερμοκρασία και ψήνουμε για περίπου 50 λεπτά με μία ώρα, κουνώντας το ταψί ανά 20 λεπτά, ώστε να ψηθούν ομοιόμορφα απ' όλες τις πλευρές. Ίσως η μαρινάδα φαίνεται μπόλικη και αραιή - δεν ανησυχούμε, μόλις τελειώσει το ψήσιμο, θα έχει μετατραπεί σε λαχταριστό σιρόπι και τα λουκανικάκια θα θυμίζουν ζουμερές καραμέλες. Ξεφουρνίζουμε και προσθέτουμε αλάτι και πιπέρι ανακατεύοντας. Σερβίρουμε σε πλατιά πιατέλα, ιδεωδώς με αρκετή μουστάρδα στο πλάι. Photo: livinglou.com Αν τώρα για τον μπουφέ του επιλέξει λαχταριστά μπουτάκια, θα χρειαστεί: 8 μπούτια κοτόπουλου μία σκελίδα σκόρδο λιωμένη (ή παραπάνω, αν το έχει σε εκτίμηση) αλάτι, κύμινο, πάπρικα, πιπέρι 6 κ.σ. μέλι 1 κ.γ. ξύδι ελαιόλαδο * Ασφαλώς οι ποσότητες (και τα μπουτάκια) αυξάνονται ανάλογα με τα άτομα και την πείνα. Ξεκινάμε όπως πριν, στρώνοντας ένα ταψί με χαρτί φούρνου που αλείφουμε ελαφρώς με λάδι. Ο φούρνος ζεσταίνεται στους 180 °C. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε λίγο λάδι, αλάτι, σκόρδο, μπαχαρικά και με το μίγμα τρίβουμε με ένταση τα μπουτάκια. Τα τοποθετούμε στο ταψί και ψήνουμε για 5 λεπτά από κάθε πλευρά. Όσο το κοτόπουλο ψήνεται, ανακατεύουμε σε ένα ποτήρι το μέλι και το ξύδι. Μετά τα 10 λεπτά, και αφού το κοτόπουλο έχει αρχίσει να ροδίζει, το βγάζουμε από τον φούρνο και αλείφουμε επιμελώς τις δύο πλευρές κάθε μπουτακίου. Όλα αυτά συμβαίνουν πάνω από το στρωμένο μας ταψί - λιγότερα σκεύη, λιγότερο πλύσιμο, λιγότερος κόπος. Γρήγορα στον φούρνο για ένα με δύο λεπτά ακόμα και, επειδή η πρώτη στρώση σίγουρα θα στεγνώσει γρήγορα, ξανά έξω και πάλι αλείφουμε με το υπόλοιπο ξυδόμελο. Τώρα πια χρειάζονται δύο με τρία λεπτά ψησίματος από κάθε πλευρά και τα μπουτάκια έφυγαν για τον μπουφέ. Και εδώ η μουστάρδα ας βρίσκεται κάπου κοντά - πολλοί θα την αναζητήσουν. Photo: parmesan.com Τρίτη επιλογή, το έτερο σήμα κατατεθέν των πάρτυ: κεφτέδες. Για περίπου 40 κεφτέδες με μια μικρή έκπληξη, την ελαφρώς τυρένια γεύση τους, είναι απαραίτητα: 1 φλιτζάνι τρίμματα από μπαγιάτικο ψωμί 2 αυγά 1 φλιτζάνι παρμεζάνα τριμμένη 1 κιλό κιμά της αρεσκείας μας Ο φούρνος ανάβει στους 200 βαθμούς και εμείς ετοιμάζουμε τους κεφτέδες. Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε καλά τα τρίμματα του ψωμιού, τα αυγά και το τυρί. Προσθέτουμε τον κιμά και ζυμώνουμε καλά για να μοιραστούν σωστά τα υλικά. Στο γνωστό ρηχό ταψί στρώνουμε αλουμινόχαρτο ή δυο φύλλα χαρτί φούρνου. Με το κουτάλι της σούπας ξεχωρίζουμε από το μίγμα ένα προς ένα τα κεφτεδάκια και τα πλάθουμε σφαιρικά. Αλείφουμε ελαφρώς με ελαιόλαδο για να μη στεγνώσουν - ο κιμάς μας θα φτάσει περίπου για 40 κεφτέδες. Τους τοποθετούμε στο ταψί σε ίσες αποστάσεις - θυμόμαστε πως θα συρρικνωθούν κάπως κατά το ψήσιμο - και ψήνουμε για 20 με 25 λεπτά, μέχρι να πάρουν καστανό χρώμα. Κανείς δεν θα πει όχι σε λίγη μουστάρδα ή κέτσαπ που θα τους συνοδεύουν στην πιατέλα. Για τους ορεξάτους, η γλυκόξινη σάλτσα του Ηλία Μαμαλάκη θα ταιριάξει θεσπέσια. Αποστολή εξετελέσθη - το βασικό μέρος του μπουφέ έχει τακτοποιηθεί και ήδη τα κέφια ανεβαίνουν. Επόμενος στόχος: συνοδευτικές λιχουδιές και γλυκίσματα.

Πηγή: bostanistas.gr

Αναρτήθηκε στις 20/12/2016 σε Κοτόπουλο / Πουλερικά, Κυρίως πιάτα, Συνταγές Γαλοπούλα με υπέροχη γέμιση και κρούστα σάλτσας μελιού Άλλη μια συνταγή για μια τραγανή πεντανόστιμη γεμιστή γαλοπούλα, περιχυμένη με σος μελιού. Σερβίρετέ τη στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι σας και να είστε σίγουροι ότι θα τη λατρέψετε εσείς και οι επισκέπτες σας. Υλικά συνταγής 1 γαλοπούλα 4 κιλά περίπου Για τη γέμιση: 600 γρ. κιμά (ανάμεικτο χοιρινό + μοσχαρίσιο) 1 μεγάλο κρεμμύδι πολύ ψιλοκομμένο 2 ποτηράκια κρασιού λευκό κρασί 60 γρ. βούτυρο + 2 κ.σ. λάδι 1 φλ. του καφέ κουκουνάρια καβουρδισμένα 2 κ.σ. μαύρη σταφίδα χωρίς κουκούτσι 1 φλ. του καφέ ρύζι νυχάκι 18 κάστανα βρασμένα, καθαρισμένα 3 κ.σ. ψιλοκομμένο άνηθο 1/2 κ.γ. κανέλα τριμμένη 1/2 κ.γ. μπαχάρι τριμμένο 1 κ.γ. γλυκιά πάπρικα 1 κ.σ. ζάχαρη αλάτι πιπέρι Για το άλειμμα: 1 φλ. τσαγιού βούτυρο αγελάδος 1 φλ. καφέ μέλι 1 κρασοπότηρο κόκκινο κρασί πιπέρι γλυκιά πάπρικα Εκτέλεση συνταγής Πλένετε καλά τη γαλοπούλα, την αλατοπιπερώνετε και την αφήνετε στην άκρη. Για τη γέμιση: Βάζετε σε μια κατσαρόλα το βούτυρο με το ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί τσιγαρίζετε το κρεμμύδι για 2 λ. Προσθέτετε το κιμά, ανακατεύετε και  σοτάρετε για 3-4 λ. Σβήνετε με το κρασί, προσθέτετε τα μπαχαρικά, τη ζάχαρη, αλάτι, πιπέρι, ανακατεύετε και προσθέτετε και το ρύζι. Βάζετε 1/4 φλ. τσαγιού ζεστό νερό και το αφήνετε να βράσει για 5 λ με ανοιχτό το καπάκι της κατσαρόλας. Τέλος βάζετε τα κάστανα το κουκουνάρι και τον άνηθο, ανακατεύετε και το κατεβάζετε από τη φωτιά.  Γεμίζετε τη γαλοπούλα και ράβετε το άνοιγμα με χοντρή βελόνα και φυτικό σπάγκο για να μην χυθεί η γέμιση. Αν δεν έχετε τέτοια αξεσουάρ τότε βουλώνετε την οπή με ένα ξυνόμηλο ή πορτοκάλι αφού πρώτα το βράσετε για 5 λεπτά. Για το άλειμμα και ψήσιμο: Ζεσταίνετε το βούτυρο σε ένα κατσαρολάκι και αφού λιώσει το αδειάζετε σε μπολ. Προσθέτετε το μέλι, το κόκκινο κρασί, το πιπέρι και τη πάπρικα και το χτυπάτε καλά με ένα πιρούνι για να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα. Αλείφετε καλά, παντού, τη γαλοπούλα τη τοποθετείτε σε ταψί, τη σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο και τη βάζετε στο φούρνο. Ψήνετε τη γαλοπούλα για 2 ½ ώρες και κάπου κάπου την αλείφετε με το μείγμα που έχετε ετοιμάσει. Δεν θα πρέπει να την κουνάτε και να την τρυπάτε με το πιρούνι για να μην χάσει τα υγρά της και να ψηθεί ομοιόμορφα. Αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο και ψήνετε για ακόμα 1 ώρα περίπου.Στο τέλος μπορείτε να τρυπήσετε στο στήθος με μυτερό μαχαιράκι για να βεβαιωθείτε ότι ψήθηκε καλά.  Καλά Χριστούγεννα Μια συνταγή του Ηλ. Μαμαλάκη 20/12/2016 Sintayes.gr, Συνταγή: Γαλοπούλα με υπέροχη γέμιση και κρούστα σάλτσας μελιού

Πηγή: sintayes.gr

Το άρθρο είναι αφιερωμένο στο ‘δάσκαλο’, Ηλία Μαμαλάκη(*)   Oι φακές είναι ένα φαγητό συνώνυμο της ταπεινότητας και της ευτελούς αξίας της πρώτης ύλης. “Αντί πινακίου φακής”  παραχώρησε ο Ησαύ στον  Ιακώβ τα πρωτοτόκια, τα νομικά διακαιώματα κληρονομιάς των πρωτότοκων υιών της εποχής, στη γνωστή ιστορία της Παλιάς Διαθήκης με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη έκφραση περί φακής, να είναι πλέον συνώνυμη της έννοιας της ευτελούς αξίας. Αλλά αν διαβάσει κανείς λίγο διαφορετικά την ιστορία, με οπτική γκουρμεδιάρικη, εύκολα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ησαύ καλά έκανε, μια και η νοστιμιά ενός πιάτου φακής είναι απαράμιλλη, ενώ μέχρι να έβγαιναν οι κληρονομιές, μπορεί να είχε capital controls…  Γιατί οι φακές είναι ένας γαστρονομικός και διατροφικός θησαυρός, που τυγχάνει απλά να είναι φτηνός και εύκολος στο μαγείρεμα. Λίγο λάδι, λίγο ξύδι, λίγο αλάτι σκορδάκι, δαφνούλα, κρεμμυδάκι, και καμιά ώρα βράσιμο και βασικά το’ χουμε! Και νόστιμο πιάτο και χορταστικό. Όλα τα προσόντα έχει αυτή η ταπεινή φακή που υπάρχει στη διατροφή μας απ’ τα αρχαία χρόνια και έχει διαδοθεί σε όλες τις ηπείρους και κουζίνες. Πιο γνωστή εξωτική μαγειρική της φακής είναι στην Ινδική κουζίνα όπου αναφέρεται ως ντάλ, (dal ή dhal). Χαρακτηριστικά χυλωμένη σούπα από διαφορετικούς τύπους φακής (κόκκινης, κίτρινης , μαύρης beluga ή της γνωστής μας, καφέ) με εξωτικά καυτερά μπαχαρικά και σε συνδυασμό με ρύζι ή χωρίς, αποτελούν πολύ βασικό μέρος της διατροφής χωρών όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Νεπάλ και η Σρι Λάνκα. Γιατί οι φακές είναι μια φτηνή και νόστιμη πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών (ειδικά Β) και ιχνοστοιχείων (σίδηρος και ψευδάργυρος) εξαιρετικά πολύτιμων διατροφικά σε αυτές τις χώρες όπου μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι vegetarian είτε από επιλογή, είτε από φτώχεια και έτσι η φακή λειτουργεί ως υποκατάστατο του κρέατος. Ο συνδυασμός όλων αυτών των πλεονεκτημάτων ήταν αυτός που έκανε πολλούς από μας τους “νοικοκυραίους” αστούς,  εκείνη την αγωνιώδη περίοδο του καλοκαιριού που δεν ξέραμε τι μέλλει γενέσθαι σ’ αυτή τη χώρα, να στοκάρουμε φακές στο σπίτι για να βγάλουμε τις δύσκολες μέρες. Τώρα λοιπόν που βιώνουμε αυτή την πρωτοφανή οικονομική άνθηση με τα αμύθητα πλούτη μας να γίνονται όμορφοι, μοσχομυριστοί φόροι, ήρθε επιτέλους η στιγμή να γιορτάσουμε την ευμάρεια μας, με ένα νόστιμο πιάτο φακές από κείνες που αποθηκεύσαμε. Και να πούμε WTF… Έτσι ένιωσα πατριωτικό χρέος μου να μοιραστώ τη δικιά μου συνταγή για φακές σούπα που βασίζεται στην κλασική εκτέλεση που κάνουμε στην Ελλάδα με λίγα νεωτεριστικά twists που συντελούν στο ανέβασμα της γευστικής πληρότητας χωρίς να μεταλλαχτεί η προσωπικότητα του πιάτου. Αυτά είναι κυρίως η χρήση Ελληνικού ξυδιού μπαλσάμικο αντί του κανονικού, για να δώσει πληρότητα στη γεύση έναντι απλής οξύτητας και η πρόσθεση ψιλοκομμένου σέλερι στο κρεμμύδι για το σοτάρισμα, που προσθέτει γευστικό βάθος σε κάθε συνταγή μαγειρευτού, χωρίς να μεταλλάσσει το γευστικό του προφίλ. Παρεμπιπτόντως η πληρωμένη απάντηση σ’ αυτόν που θα γράψει, “είχες μπαλσάμικο στο χωριό σου ρε μπάρμπα, όταν έτρωγες τις φακές της μάνας σου;” , είναι “ούτε εσύ είχες πληκτρολόγιο, ψευδώνυμο και ίντερνετ”. Κατά τα άλλα χρησιμοποιώ καρότο που είθισται και δεν χρησιμοποιώ ντομάτα που θεωρώ ότι αφαιρεί γευστικά αντί να προσθέτει γιατί απλά επιπεδοποιεί τις υπόλοιπες γεύσεις και δεν αφήνει τη γεύση της φακής ν’ αναδειχθεί.  Λειτουργεί περίπου σαν κέτσαπ, δηλαδή. Μπορεί να είναι νόστιμη, αλλά μετά από λίγο δεν έχει σημασία σε τι την βάζεις πάνω, γιατί έχει χαθεί ό,τι υπήρχε εκεί γευστικά. Όμως στις φακές (και γενικά στα όσπρια) πολύ σημαντικό ρόλο στη μαγειρική παίζει η πρώτη ύλη και ο τρόπος που αυτή θα ανταποκριθεί. Η έκφραση ‘βραστερό’ για παράδειγμα είναι ενδεικτική του ότι κάποια όσπρια θα γίνουν γρήγορα και θα χυλώσουν βγάζοντας όλη τη νοστιμιά στο πιάτο και κάποια άλλα θα μείνουν σφιχτά, σκληρά και αμυλώδη. Στις περισσότερες επώνυμες συσκευασμένες φακές που θα βρείτε σε σουπερμάρκετ και έχω δοκιμάσει, δεν έχω βρει προβλήματα ‘βραστερότητας’ είναι αλήθεια. Μου έχει τύχει όμως με βιολογικά όσπρια που πήγαν για πέταμα. Στην Ελλάδα καυχόμαστε όμως ότι έχουμε μια μοναδική φακή σε ποιοτικά χαρακτηριστικά που λέμε ότι είναι ‘η καλύτερη στον κόσμο’. Την φακή Εγκλουβής. Που πωλείται μάλιστα σε τιμή που ανατρέπει πλήρως το νόημα στην παροιμία του Ησαύ, περί πινακίου φακής. Είναι μια φακή που παράγεται με εντελώς παραδοσιακό τρόπο σε ένα οροπέδιο στην Λευκάδα με το τοπωνύμιο Εγκλουβή, η οποία είναι μικρή, ιδιαίτερα νόστιμη και σαφώς πιο βραστερή απ’ οποιαδήποτε άλλη ποικιλία. Όπως φαντάζεστε, η παραγωγή είναι πολύ περιορισμένη και πάει κυρίως σε εξαγωγές, με μια μικρή ποσότητα να διατίθεται στην εγχώρια αγορά. Στα πλαίσια της έρευνας για την συνταγή και για την ανάδειξη της πιο νόστιμης συνταγής δοκίμασα και φακή Εγκλουβής, αλλά κατέληξα να μην την χρησιμοποιήσω στη σούπα.  Κυρίως επειδή είναι πανάκριβη και δυσεύρετη, άρα δεν ανταποκρίνεται σ΄ αυτό που εσείς θα βρείτε ως πρώτη ύλη και θα κάνετε σπίτι σας. Έτσι για την εκτέλεση της συνταγής που φωτογραφήθηκε χρησιμοποίησα μια πολύ νόστιμη  φακή που αγόρασα το καλοκαίρι από παραγωγό στις Πρέσπες, η οποία όμως είχε ακριβώς την ίδια μαγειρική συμπεριφορά με τις κλασικές καλές μάρκες που αγοράζουμε όλοι μας. Η φακή Εγκλουβής όμως έχει εμφανώς διαφορετική μαγειρική συμπεριφορά. Βράζει και μαλακώνει πάρα πολύ γρήγορα. Αρχίζει να χυλώνει εκεί που οι άλλες φακές αρχίζουν να μαλακώνουν. Επειδή λοιπόν είναι νόστιμη και πολύτιμη σκέφτηκα να την χρησιμοποιήσω και να την προτείνω, όχι στη σούπα, αλλά σαν βάση μιας πολύ νόστιμης σαλάτας φακής, που σας την παραθέτω ως μπόνους συνταγή, μέσα στη συνταγή για τις φακές σούπα, μια και όπως πάμε θα τρώμε για αρκετό καιρό φακές συχνά, οπότε να μη τις βαρεθούμε. Φακές Εγκλουβής σαλάτα αλ Caruso Η ιδέα είναι μια ανάμειξη βρασμένης, αλλά όχι χυλωμένης φακής Εγκλουβής, που στέκει στο στόμα (αλ ντέντε) με φρέσκα λαχανικά που θα δώσουν  γλυκάδα, οξύτητα και καυτερή γεύση πάνω στο βασικό υλικό, σερβιρισμένα όλα κρύα βέβαια. Χρησιμοποίησα 200 γρ. φακές Εγκλουβής που αφού τις καθάρισα από πέτρες (ήταν πολύ Rock ομολογουμένως) τις έβαλα σε ένα κατσαρολάκι με νερό και λίγο αλάτι και τις έβρασα για 25’. Τις ξέβγαλα με κρύο νερό και τις πρόσθεσα σε ένα μίγμα που είχα φτιάξει από τα εξής υλικά: 250 γρ. ανάμεικτα πορτοκαλί και μαύρα ντοματάκια πομοντόρια Κρητικά κομμένα στα τρία, 4 μικρά φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα, ½ πιπεριά Φλωρίνης ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά κέρατο ψιλοκομμένη, ½ πιπεριά καυτερή πολύ ψιλοκομμένη, άνηθο και λίγο δυόσμο. Τα ανακάτεψα και έβαλα ελαιόλαδο και κρέμα μπαλσάμικο. Απλό και υπέροχο πιάτο με μια πανδαισία χρωμάτων,  γεύσεων και υφών που ταιριάζει σε κάθε τραπέζι. Το αποτέλεσμα αποδείχτηκε μάλιστα ικανό να κάνει ανθρώπους που δεν βάζουν φακές στο στόμα τους, να πάρουν δυο φορές απ’ τη σαλάτα (έτσι Όλγα; Και λίγα λέω!). Προφανώς η σαλάτα δουλεύει και με άλλα ντοματάκια, κανονικά κόκκινα πομοντόρια, όπως και με κανονική φακή, ιδανικά ψιλή, βρασμένη τόσο όσο να είναι αλντέντε αλλά να τρώγεται. Υποθέτω ότι με κανονική φακή αυτός ο χρόνος είναι τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο πιο πολύ απ’ ότι με Εγκλουβής, δηλαδή περί τα 35′-40′ λεπτά, αλλά αν κάνετε αυτή τη συνταγή, ελέγξτε καλύτερα τους χρόνους σε σχέση με τη πρώτη ύλη σας. Περί Ηλία Μαμαλάκη(*) Πριν επιστρέψουμε στη βασική συνταγή για σούπα Φακές αλ Caruso, να πούμε σ’ αυτό το σημείο, ότι η ιδέα για την ανάπτυξη του άρθρου αυτού στις περιοχές που άγγιξα, απ’ τη Παλαιά Διαθήκη στην Ινδία και απ’ την Εγκλουβή, στη σούπα, ήταν του Ηλία Μαμαλάκη που μου είχε προτείνει το καλοκαίρι ένα τέτοιο χειρισμό του θέματος. Και ξέρω ότι παρόλο που ίσως διαφωνεί με τις νεωτεριστικές παρεμβάσεις μου στη παραδοσιακή συνταγή (βάζοντας σέλερι και μπαλσάμικο), θα απολαύσει αυτό το άρθρο για ένα φαγητό που λατρεύει! Γι’ αυτό και του το αφιερώνω, αναγνωρίζοντας με τον ελάχιστο τρόπο, το πόσα καλά έχει κάνει για να αναδείξει την Ελληνική παραδοσιακή μαγειρική και να βάλει το κέφι και την καλή διάθεση, πίσω στη κουζίνα.  Είναι πολύ σημαντικά όλα αυτά που έχει προσφέρει ως έμπνευση και ως παρακαταθήκη γνώσης της παράδοσης, σε μας που ήρθαμε να υπηρετήσουμε τη γαστρονομία πιο πρόσφατα, με τον δικό μας διαφορετικό, νεωτερικό τρόπο. Φακές Σούπα αλ Caruso Χαρακτηριστικά της συνταγής: Πολύ απλή, εύκολη, καθημερινή συνταγή που θέλει περί τη μια ώρα συνολικά. Ένα φαγητό εξαιρετικής διατροφικής αξίας και νοστιμιάς, με πολύ χαμηλό κόστος, δεδομένου ότι οι φακές πωλούνται περίπου στα 3€/κιλό ενώ βρίσκετε και με 1.5€.  Εκτός κι’ αν πάρετε φακές Εγκλουβής οπότε πάτε στα 15€/κιλό.  Θα τις βρείτε δύσκολα σε επιλεκτικά μπακάλικα και ντελικατέσεν. (εγώ τις βρήκα στο παντοπωλείο-τυροκομείο Κωσταρέλου στα Βριλήσσια που έχει και καταπληκτική φέτα για να συνοδέψει τις φακές σας (Λεωφ. Πεντέλης 46, τηλ. 210 8104470).  Τώρα αν με ρωτήσετε αν οι φακές Εγκλουβής είναι τόσες φορές πιο νόστιμες, όσες φορές είναι πιο ακριβές, θα σας πω ευθαρσώς όχι. Αλλά αξίζει να δοκιμάσετε σίγουρα. Και να τις χρησιμοποιείτε επιλεκτικά. Μην τρελαθούμε κι’ολας! Η ιδιαιτερότητά του φαγητού, είναι το ότι η φακή ως πρώτη ύλη, ανάλογα με την προέλευση της και τον τύπο της, έχει διαφοροποιήσεις στο χρόνο που βράζει και χυλώνει. Έτσι δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι για το πόσο χρόνο χρειάζεται να ολοκληρωθεί το φαγητό μαγειρικά, ούτε ποια είναι η ποσότητα του νερού που χρειάζεται, προκειμένου να χυλώσει όπως πρέπει. Γι’ αυτό προτείνουμε να βάζετε μια αρχική ποσότητα βρασμένου νερού και να συμπληρώνετε μετά από ένα σημείο, ανάλογα με το πως λειτουργεί η πρώτη ύλη που επιλέξατε. Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές στη συνταγή φακής σούπα, με πρώτη κλασική την πρόσθεση ντομάτας, συνήθως σε μορφή πελτέ. Προσωπικά την βρίσκω άστοχη, γιατί η ντομάτα αφαιρεί την ένταση της γεύσης της φακής και επιπεδοποιεί το σύνολο, αλλά εδώ πλέον κινούμαστε στα όρια μεταξύ μαγειρικής δεοντολογίας και προσωπικού γούστου. Μια ενδιαφέρουσα δημιουργική παραλλαγή που μου πρότεινε η σεφ Ελένη Δοξιάδη, κινείται στη λογική Ινδικού Dahl και είναι με κάρυ ως βασικό καρύκευμα, τσίλι που εντείνει τον spicy χαρακτήρα, κόκκινη πιπεριά που δίνει χρώμα και φλούδα πορτοκαλιού που βγάζει αρώματα, μια συνταγή που θα δοκιμάσω λίαν προσεχώς, οπότε και θα αποκαλύψω όλες της τις λεπτομέρειες. Υλικά (για 4 άτομα) 500 γρ. φακές 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 μεγάλο καρότο κομμένο σε ροδέλες 1-2 κλωνάρια σέλερι, χωρίς τα φύλλα, ψιλοκομμένο 4 σκελίδες σκόρδο 4 φύλλα δάφνης 180 ml ελαιόλαδο + έξτρα για το σερβίρισμα 50 ml. Ξύδι Balsamico + έξτρα για το σερβίρισμα 2-2 ½  λίτρα ζεστό νερό 1 κ.γ. αλάτι 1/8 κ.γ. πιπέρι Παρασκευή 1. Προετοιμάζετε τα υλικά: Ψιλοκόβετε κρεμμύδι και σέλερι, κόβετε σε ροδέλες το καρότο, καθαρίζετε τα σκόρδα. Αν οι φακές σας δεν είναι από συσκευασία μεγάλης εταιρίας καλό είναι να τις απλώσετε σε ένα ταψί και μετακινώντας λίγες–λίγες, με το χέρι, να ελέγξετε ότι δεν έχουν πετρούλες (Ειδικά αν είναι φακές Εγκλουβής ή χύμα). 2. Σοτάρισμα: Βάζετε το λάδι σε μια κατσαρόλα να κάψει σε μεσαία προς χαμηλή φωτιά και προσθέτετε το κρεμμύδι, το σέλερι και το καρότο. Ανακατεύετε και τα σοτάρετε σιγά-σιγά για ένα 10λεπτο περίπου ώστε να βγάλουν τη νοστιμιά τους. 3. Παρασκευή σούπας: Προσθέτετε τις φακές, τη δάφνη και το σκόρδο. Σοτάρετε μαζί με τα λαχανικά για άλλα τρία λεπτά. Προσθέτετε 1 ½ λίτρο βρασμένο νερό, τα 50 ml. του Balsamico και ανακατεύετε. Μόλις πάρουν βράση, σε χαμηλή πάντα φωτιά, βάζετε καπάκι στη κατσαρόλα  και αφήνετε να βράσουν για 30 λεπτά, αν πρόκειται για κανονικές φακές (ή 15 αν πρόκειται για φακές Εγκλουβής). Προσθέτετε αλάτι και πιπέρι και ελέγχετε αν και πόσο ακόμη νερό χρειάζονται για να φτάσουν στο σημείο να χυλώσουν, να βγάλουν δηλαδή όλη τη νοστιμιά τους στο νερό, δίνοντας στη πορεία καφέ χρώμα στη σούπα που γίνεται παχύρευστη.  Συμπληρώνετε μία ή δύο φορές από λίγο νερό για να μην μείνει στο τέλος αραιή η σούπα και οι φακές είναι νερόβραστες όπως ταιριάζουν σε λογική σαλάτας και όχι σούπας. Στις περισσότερες φακές του εμπορίου που έχω μαγειρέψει όπως και σ’ αυτές της συνταγής που ήταν χύμα, αγορασμένες από παραγωγό στις Πρέσπες, η σούπα φτάνει στην επιθυμητή πυκνότητα μεταξύ 45 λεπτών και 1 ώρας. Οι φακές Εγκλουβής, όπως έχω ξαναπεί, βράζουν και μαλακώνουν πολύ νωρίτερα, οπότε υπολογίστε λίγο πάνω απ’ την μισή ώρα για φακές σούπας. Σερβίρισμα: Αφήνετε τη σούπα φακές για τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο, ώστε να πέσει η θερμοκρασία σε σημείο που να μπορείτε να απολαύσετε τη γεύση. Σερβίρετε στα πιάτα, προσθέτοντας ο καθένας κατά βούληση ωμό λάδι και λίγο ακόμη μπαλσάμικο, (δοκιμάστε επίσης και κρέμα μπαλσάμικο), ώστε να ακούγεται η γλυκόξινη γεύση του, λίγο πάνω απ’ την comforting υφή και οικεία γεύση της φακής. Συνοδέψτε απαραίτητα από ωραίο ψωμί και καλή φέτα. Μόλις μεταμορφώσατε την ταπεινή φακή σε μια γευστική πολυτέλεια. Που μάλιστα δεν φορολογείται… Πεντανόστιμες Φακές Σούπα και σαλάτα με Φακές Εγκλουβής 4.48/5 (89.58%) 71 votes Print PDF

Πηγή: caruso.gr

μελωμένο μπριάμ και φέτα Το κύριο χαρακτηριστικό του μπριάμ είναι το καραμπινάτο μέλωμα των λαχανικών, εξ ου και συχνά το συνοδεύει η φέτα που το φέρνει στα ίσια του. Η γεύση τους μεταφέρεται στην πλούσια σε (ενίοτε υπερβολικό) ελαιόλαδο σάλτσα, στοιχεία στα οποία συμφωνούν άπαντες οι μερακλήδες έξπερτ και μη. Κατά τα λοιπά, οι εκδοχές είναι όσες οι Ελληνίδες μαμάδες, θείες, γιαγιάδες και νταντάδες, άρα κάθε μεταλαμπάδευση του τουρλού πνεύματος στους νεότερους γράφει και μια ‘μοναδική’ ιστορία και συγκινητική συνταγή -σνιφ. Ως εκ τούτου πάμε παρακάτω, στα γευστικά δρώμενα. Η βασική βερσιόν φούρνου θέλει ολόφρεσκα τα (κάποτε) καλοκαιρινά λαχανικά (κολοκύθια, μελιτζάνες, πιπεριές, ντομάτες) μαζί με πατάτες και κρεμμύδια, κομμένα μικρότερα ή μεγαλύτερα, σε ροδέλες ή μη, για κάποιο λόγο ουσιαστικό ή όχι, αρωματισμένα με σκόρδο και μαϊντανό, να ψήνονται στο ελαιόλαδο και στο ζουμί τους τόσο που κάτω να μαλακώνουν (όχι όμως να λιώνουν και να γίνονται λαπάς) και πάνω να έχουν αρπάξει (κυρίως οι γωνίες απ’ τις πατάτες, γιατί τραγανό μπριάμ στην πράξη δεν υπάρχει). Αυτός ο θεωρητικός και πανδύσκολος στόχος είναι φυσικά μονόδρομος. Είναι κάτι που γίνεται έτσι κι αλλώς κι ας φαντάζει ως εξέχον βίτσιο της μαγειρικής επινόησης, η οποία ξεπερνάει το τεχνικό θέμα του ψησίματος των διαφορετικών απαιτήσεων σε χρόνο υλικών, ανάγοντας το πρόβλημα σε προτέρημα -σαν να λέμε τονίζουμε ένα κουσούρι (π.χ. ένα στοιχείο που δεν κρύβεται στο χώρο βάφεται κόκκινο) και αυτό το βαφτίζουμε άποψη. Με τέτοιο ‘ισχυρό’ σκεπτικό κρυμμένο πίσω απ’ το τρομερό φαγητό μπορείτε να δείτε πλέον και αλλιώς την όποια οικογενειακή ή άλλη συνταγή, να πειραματιστείτε έξω απ΄την πεπατημένη της γιαγιάς ή την επόμενη φορά να δοκιμάσετε τη δική μου ή ακόμη να κάνετε μια καλύτερη δική σας. Το μπριάμ στην απλότητά του είναι ένα ωραίο φαγητό που ιδωμένο διεκπεραιωτικά έχει μείνει προσκολλημένο στον ένα ρόλο του λαδερού πιάτου, εσαεί υποβιβασμένο στην καθημερινότητα του μεγάλου ταψιού, άντε και του πιρέξ. Καιρός είναι να το δούμε διαφορετικά και καθότι όλα ξεκινούν απ΄το μάτι, μια σχετική ρελάνς της παράδοσης ανοίγει σαφώς την όρεξη και το δρόμο για να πάρει το μπριάμ τη ρεβάνς -ρίμαρα κιόλας -:). το μπριάμ αλλιώς: ελαφρύ, με υφή, αρώματα και χρώμα To μπριάμ του pandespani σερβίρεται πιο χαρούμενα, είναι γευστικό και με υφή. Έχεια) πολύ και ζωντανό χρώμαβ) παίζει με τα μυρωδικά (μαϊντανός και βασιλικός ή δυόσμος κάποιες φορές -δοκιμάστηκε και δίνει ωραία άρωμα)γ) ισορροπεί το μέλωμα χωρίς φέτα αλλά με πικάντικο τυρί, που πρώτα προστίθεται στα λαχανικά και λιώνει τονίζοντας διαφορετικά το αποτέλεσμαδ) γίνεται τραγανή δαντελωτή φωλιά που δέχεται τη σάλτσα και υποχωρεί σε κάθε πιρουνιά για να μεταφέρει τις αντιθέσεις γεύσης-υφής στο στόμα -μπουκιά και συχώριο που λέει κι ο Μαμαλάκης. Το μπριάμ του pandespani δείχνει και είναι λιγότερο λαδερό, άρα πιο ελαφρύ, μπορεί δε να εκτελέσει χρέη πρώτου ή κύριου βετζετέριαν πιάτου ανάλογα με την ποσότητα, καθώς και να γίνει ωραιότατο συνοδευτικό σε οποιοδήποτε ψητό κρέας ή ψάρι στο φούρνο ή στο bbq, να μπει σε πιατέλα για μπουφέ με την τραγανή δαντέλα χοντροσπασμένη πάνω του, να κοινωνικοποιηθεί εν ολίγοις. Προετοιμασία: 30 λεπτά και 1 ώρα περίπου το ψήσιμο. Τα λαχανικά γίνονται και την προηγουμένη χωρίς απώλεια γεύσης. Διατηρούνται στο ψυγείο, έρχονται σε θερμοκρασία περιβάλλοντος και ζεσταίνονται αν θέλετε πριν το σερβίρισμα (80-100 ºC). Κάντε τις βάσεις της παρμεζάνας όσο ψήνεται το μπριάμ. Θα χρειαστείτε αντικολλητικό τηγάνι 20-22 εκατ. (ή και μεγαλύτερο) και ένα ή περισσότερα ίδια μπολ για το καλούπι κάθε βάσης-φωλιάς. Εύκολη συνταγή. Υλικά (για 4-5 άτομα)2 μεσαίες μελιτζάνες2 πατάτες καθαρισμένες2 πιπεριές διαφορετικού χρώματος: 1 κίτρινη και 1 κόκκινη2-3 κολοκύθια2 μικρά καρότα1-2 κρεμμύδια (μεσαία)2 ντομάτες200 γραμ. ντοματίνια2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες100 ml ελαιόλαδο50 ml νερό ή κρασί λευκό50 γραμ. Σαν Μιχάλη Σύρου ή πεκορίνο φρεσκοτριμμένο1 μικρό ματσάκι μαϊντανό και σχεδόν άλλο τόσο βασιλικό, ψιλοκομμένααλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέριμερικά φυλλαράκια βασιλικού για το σερβίρισμα για κάθε βάση-φωλιά τυριού2/3-1 φλ. μείγμα παρμεζάνας και Σαν Μιχάλη (μισό-μισό) ή μόνο παρμεζάνα Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 220º C.Ετοιμάζετε τα λαχανικά: Τα καθαρίζετε και τα κόβετε όλα εκτός από τις μελιτζάνες (και τα ντοματίνια) σε σχετικά μικρά κομμάτια, έχοντας υπόψη ότι θα πρέπει να είναι μεγαλύτερα απ’ τα ντοματίνια κατά 50% περίπου. Κόβετε τις μελιτζάνες σε διπλάσιο μέγεθος από τα υπόλοιπα γιατί θα μαζέψουν στο ψήσιμο. Οι πιπεριές μαζεύουν λιγότερο αλλά τείνουν να χάνουν το σχήμα τους. Oι ντομάτες λιώνουν, αλλά αυτό είναι το ζητούμενο. Βάζετε τα λαχανικά (χωρίς τα ντοματίνια) σε άνετο μπολ, προσθέτετε τον μαϊντανό και τον μισό βασιλικό, το σκόρδο, αλάτι, πιπέρι (μπόλικο), το ελαιόλαδο και το νερό (ή κρασί). Ανακατεύετε και μεταφέρετε σε ανάλογο ταψί ή πιρέξ. Θα πρέπει να είναι γεμάτο.Ψήνετε στον προθερμασμένο φούρνο για 40 λεπτά. Βγάζετε το σκεύος, ανακατεύετε, προσθέτετε τα ντοματάκια και τον υπόλοιπο βασιλικό, πασπαλίζετε με το Σαν Μιχάλη ή το πεκορίνο. Συνεχίζετε το ψήσιμο για άλλα 15-20 λεπτά.Ετοιμάζετε τις βάσεις φωλιές- τυριού: Έχετε έτοιμο το αναποδογυρυσμένο το μπολ που θα χρησιμοποιήσετε σαν καλούπι. Σε ζεστό αντικολλητικό τηγάνι και δυνατή φωτιά ρίχνετε την ποσότητα τυριού που αντιστοιχεί σε μια βάση και την απλώνετε (κουνώντας το τηγάνι μπρος-πίσω) ώστε η διάμετρος να είναι περί τα 20 εκατ. (ή όση η διάμετρος του μπολ που επιλέξατε αυξημένη σχεδόν κατά το ύψος του). Αφήνετε να λιώσει το τυρί και ν’ αρχίζουν οι άκρες να ροδίζουν. Με την βοήθεια σπάτουλας και λίγη προσοχή (καίει πολύ) μεταφέρετε το εύπλαστο υλικό στο αναποδογυρισμένο μπολ. Αφήνετε να κρυώσει εντελώς. Συνεχίζετε με τον ίδιο τρόπο για να κάνετε τις επόμενες.Σημείωση: Οι φωλιές τυριού διατηρούνται σε δροσερό μέρος για 2-3 μέρες.Σερβίρισμα: Ζεστό ή σε θερμοκρασία δωματίου, λειτουργεί το ίδιο καλά. Γεμίστε με το μπριάμ τις τραγανές φωλιές, βάλτε τις στα πιάτα προσθέτοντας 1-2 κ.σ. σάλτσα και μικρά φρέσκα φυλλαράκια βασιλικού.

Πηγή: pandespani.com

Μια νόστιμη ,απλή και υγιεινή συνταγή από την Κώ! Συστατικά Στα γρήγορα Ορεκτικά Λαχανικά Κυρίως Πιάτα Λαχανικά Άλλες κατηγορίες Όλες οι συνταγές 1 μεγάλο λάχανο, 1,5 ποτήρι νερού πλιγούρι. 1,5 ποτήρι ζεστό νερό. 1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια. 1 ξερό κρεμμύδι. 1 ποτήρι καρότο τριμμένο στον τρίφτη(3-4 καρότα). 2 μεγάλες ντομάτες ψιλοκομμένες στο χέρι. 1/2 ματσάκι άνηθο. 1/2 ματσάκι μαϊντανό. 1 ποτήρι ελαιόλαδο. 2 ποτήρια νερό ζεστό. Αλάτι ,πιπέρι, μοσχοκάρυδο, κύμινο. 1 ακόμη ποτήρι ελαιόλαδο. Οδηγίες Ζεματάμε το λάχανο ,το αφήνουμε να κρυώσει και κόβουμε τα σκληρά του κοτσάνια. Βάζουμε το πλιγούρι σε 1,5 ποτήρι ζεστού νερού και το ανακατεύουμε να φουσκώσει. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια το ξερό κρεμμύδι ,τον άνηθο ,τον μαϊντανό και τις ντομάτες που έχουμε ξεφλουδίσει. Επίσης καθαρίζουμε τα καρότα και τα τρίβουμε στον τρίφτη. Σε κατσαρόλα βάζουμε το λάδι και σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια και το κρεμμύδι, στην συνέχεια προσθέτουμε το πλιγούρι την ντομάτα το τριμμένο καρότο τον άνηθο και τον μαϊντανό. Τα αφήνουμε να ψηθούν λίγα λεπτά. Στην συνέχεια βάζουμε τα 2 ποτήρια ζεστό νερό ,το αλάτι το πιπέρι ,το μοσχοκάρυδο και το κύμινο. Ανακατεύουμε να βράσουν καλά και να τραβήξουν τα υγρά τους. Στο ταψί το μεγάλο της κουζίνας που το λαδώσαμε στρώνουμε 2 στρώσεις λαχανόφυλλα. Αλατίζουμε ελαφρά και στρώνουμε την μισή γέμιση. Ξαναβάζουμε μια στρώση λαχανόφυλλα ,τα αλατίζουμε ελαφρά και στρώνουμε τα τελευταία λαχανόφυλλα. Αλατίζουμε και πάλι ελαφρά και ρίχνουμε από πάνω 1 ποτήρι λάδι και 2 ποτήρια ζεστό νερό. Το γυρίζουμε να πάει παντού το νερό και το λάδι σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε 1,5 ώρα, Προς το τέλος ξεσκεπάζουμε να πάρει χρώμα το φαγητό μας. Σερβίρουμε με μπόλικο χυμό λεμονιού. Λίγα μυστικά ακόμα Είδα πριν αρκετά χρόνια την συνταγή αυτήν στην εκπομπή του Ηλία Μαμαλάκη που την έφτιαξε μια άξια μαγείρισσα από την Κώ!    Λαχανοντολμάδες φούρνου    

Πηγή: mageirikesdiadromes.gr

Το Cooktime είναι μια μηχανή αναζήτησης συνταγών που βρίσκει συνταγές με ειδικά φίλτρα αναζήτησης όπως υλικά, κατηγορίες και λέξεις-κλειδιά.
Το Cooktime δεν φιλοξενεί συνταγές αλλά links προς site συνταγών. | FAQ | Privacy