Σαλατες, Ορεκτικα χωρις φακες

Στο γευστικό μου ασυνείδητο η ομελέτα θεωρείται πιάτο-ντούμπλ φας. Τις καθημερινές μπορεί να είναι ελαφρύ φαγητό, συνήθως βραδινό, όταν η ζυγαριά της διάθεσης[...]

Άλλη μια σπονδή στο  βωμό μιας γνωστής εμμονής, με αφορμή τις γευστικές μας δοκιμές στο εστιατόριο funky gourmet. Βέβαια, το πάθος για τις πατάτες κάθε είδους[...]

Είμαι σίγουρα λάτρης των παντζαριών και μπορώ εύκολα να απαριθμήσω κάμποσους προσωπικούς λόγους γι’ αυτό: Πρώτος λοιπόν, γιατί έχουν αυτή την ιδιαίτερη γλύκα[...]

  Bruschetta (από το bruscare, ψήνω στα κάρβουνα) είναι το φρυγανισμένο ή ξεροψημένο στο γκριλ ψωμί, περασμένο με σκόρδο και ραντισμένο με ελαιόλαδο. Αυτή[...]

Θυσία στο βωμό της λατρευτής μου πατάτας, της ξεροψημένης υφής και του σκοτεινού κόκκινου. Στον γευστικό και χρωματικό εθισμό, στις εμμονές που έχουν γεύση,[...]

Ταιριάζει στον χειμώνα αυτή η σαλάτα με ρόδι όχι γιατί δεν μπορεί να γίνει κι άλλες εποχές, αλλά γιατί με το χρώμα που δίνει στο πιάτο και στο τραπέζι ανοίγει[...]

Μια και ο καιρός ανάμεσα στο φως και στη μουντάδα ακόμα δεν μπορεί οριστικά να αποφασίσει τί επιτέλους προτιμάει, είπα να βάλω λίγο χρώμα επιπλέον στο[...]

Μια που καλοκαιριάζει, παρότι ακόμη το παλεύει ο καιρός, προτείνω να εντάξουμε στα καθημερινά πιάτα και μερικά κάπως ελαφριά και ελάχιστα θερμιδογόνα. Άλλωστε[...]

  Όχι, δεν έμαθα ακόμη αραβικά, αν και πολύ θα το ήθελα – αυτή η γραφή μου κάνει συναρπαστικά εικαστική! Αλλά, ιντερνετικά είδα ότι έτσι γράφεται το ταμπουλέ[...]

Το πόσο τηρείται ή δεν τηρείται διαιτολογικά η Σαρακοστή είναι θέμα για το οποίο στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχουν. Δείχνει ωστόσο προκλητικό να αξιοποιήσει[...]

Από τις συνταγές που πολύ μού αρέσουν, γιατί τα έχουν σχεδόν όλα: φρεσκάδα, γεύση σε στρώσεις που συνδυάζει το αλμυρό με το ελαφρώς γλυκό (στα κρεμμύδια με[...]

Λατρεύω την σπιτική ταραμοσαλάτα λευκή πάντα, ειδικά όταν καταλαβαίνεις τον ταραμά στο δόντι και έχει ένα μόνο τσικ παραπάνω λεμόνι, που το «ακούς». Για τις[...]

Το πάθος του παιδικού έρωτα συμπυκνώνεται σε ένα άγουρο σχέδιο με δυό καμπύλες, ένα κατάισιο φαρμακερό βέλος και μερικές γλιστερές σταγόνες μιας ματωμένης[...]

– Πως, πως, γίγαντες τηγανητοί; Α, πως είναι; Διέκοψα τον φίλο μου τον Jim που μπήκε προς στιγμήν σε γευστικά highlights, αφηγούμενος στην παρέα πως είχε[...]

Θα ήμουν κοντά στα 14. Μετά το σχολείο μαζί με τη συμμαθήτριά μου Αλεξάνδρα, επιστρέψαμε σπίτι της. Πήγαμε κατευθείαν στην κουζίνα, όπου μας περίμενε[...]

Tο πιο γνωστό πιάτο με σαλιγκάρια από την κουζίνα της Κρήτης είναι ένας εξαιρετικός μεζές για να συνοδέψει κρασί, ούζο ή το κρητικό ταίρι του, τη ρακή. Χοχλιοί[...]

Με ασπράδια και καρυκεύματα κάναμε λαχανικά ψητά στο αλάτι, σε επτασφράγιστο κέλυφος, στο φούρνο. Σπάζοντάς το, πέραν του σχετικού σόου οφ -θέλουν και οι[...]

Φίνα, ανάγλυφη, με έκτυπη σχεδόν όψη και απλότητα που εντυπωσιάζει. Ζύμη σαν περγαμηνή εν είδει σκεύους και μέσα ζεστές ροδέλες, υγρές και πλήρεις[...]

Φέρνει στο νου άνοιξη και καλοκαίρι, ό,τι και να βλέπει κανείς έξω απ’ το παράθυρο. Kαι γι’ αυτό ευθύνεται πιθανότατα η ανθρώπινη προδιάθεση στο[...]

«Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι»… από τις παροιμίες που με τον καιρό και την εμπειρία βρίσκει αρκετό έδαφος στην κουζίνα. Τονώνει την αυτοπεποίθηση[...]

Τρώγοντας χταπόδι ίσως δεν ξέρετε ότι απολαμβάνετε την γεύση ενός από τα εξυπνότερα θαλάσσια πλάσματα και μάλλον του ιδιοφυέστερου ασπόνδυλου. Kι αν έχετε ίδια[...]

Γίγαντες τηγανητοί και σκορδαλιά με ντομάτα – Πως, πως, γίγαντες τηγανητοί; Α, πως είναι; Διέκοψα τον φίλο μου τον Jim που μπήκε προς στιγμήν σε γευστικά[...]