Γλυκα

Πρώτα η επιβεβλημένη γκριμάτσα. Αν και σας διαβεβαιώ πως με στενοχωρεί πολύ που αισθάνομαι υποχρεωμένος να της δώσω αυτήν τη θέση. Δεν εννοεί να πέσει χάμω η[...]

Παλιότερα, δεν υπήρχε ελληνικό σπίτι που να μην είχε μια γυάλα με νεραντζάκια. Βύσσινο, κυδώνι, φράπα, νεραντζάκι, σταφύλι. Οι μαγευτικές γυάλες που[...]

«Το κλαδάκι που θα μοσχεύεται στο δέντρο για να γίνει κουμκουάτ πρέπει να βρίσκεται στο χέρι μιας όμορφης κόρης καθώς ένας άντρας θα της κάνει[...]

Έχει πολλά ονόματα, τα γνωστότερα εκ των οποίων είναι: mulled wine, vin chaud, Glühwein, glögg, vin brulé και quentão. Να σας πω την[...]

Χτες έλαβα ένα μέιλ από μια κυρία που με συγκίνησε πολύ. Έγραφε με αίσθημα και παλμό, ντροπαλοσύνη, σαν να ’παιρνε βαθιά αναπνοή και ταυτοχρόνως να[...]

Στην βιβλιοθήκη μου έχω ένα μικρό βιβλιαράκι με συνταγές από τις γαλλικές Αντίλες –“Les meilleures recettes de la Cuisine Antillaise”. Το[...]

Κέρκυρα χωρίς κουμ-κουάτ δε νοείται, έτσι όταν πρωτοήρθα και είδα ότι στο κτήμα ευδοκιμούν τα εσπεριδοειδή φύτεψα δύο δεντράκια. Τώρα που ξέρω πιο πολλά[...]

Σε ένα όχι και πολύ μακρινό κάποτε, ο δρόμος έξω από το σπίτι μας ήταν χωμάτινος, αυλακωμένος από τα νερά της βροχής, γεμάτος πέτρες που τρύπαγαν ενίοτε τα[...]

Ο λεπτός στη γεύση, σιταρένιος ασουρές είναι γλυκό που, εδώ και αρκετές δεκαετίες, φτιάχνεται παραδοσιακά σε Ελλάδα και Τουρκία. Στη γείτονα είναι γνωστός και[...]

Εμένα σπάνια με πιάνει μανία να φάω κάτι γλυκό και η μητέρα μου μόνο τις γιορτινές μέρες έφτιαχνε γλυκά. Το επιδόρπιό μας ήταν τα εποχιακά φρούτα. Ο άντρας[...]

Ξεχωριστός μεζές στο κέντρο του τραπεζιού, τα μανιτάρια αναφέρονται συχνά σαν το “ κρέας των χορτοφάγων” και μπορούν να αποτελέσουν κύριο πιάτο[...]

Συνήθως τα λεμόνια μας τα αφήνουμε πάνω στο δέντρο μέχρι να τα χρειαστούμε κι έτσι μας κρατάνε μέχρι το καλοκαίρι. Βέβαια, αφού έχουν ωριμάσει πια, πέφτουν[...]

Όσες συνταγές κι αν έχω φτιάξει για μπάρες δημητριακών, δεν μου είναι αρκετές. Θέλεις η αγάπη μου για τα δημητριακά και τους ξηρούς καρπούς, θέλεις η αδυναμία[...]

Οι φετινές μαρμελάδες μου είχαν μεγάλη επιτυχία. Τελειώνουν όμως στο πι και φι γιατί δεν κάνω μεγάλες ποσότητες. Το βερίκοκο το καταναλώσαμε ήδη, το τελευταίο[...]

Προχτές μάζεψα τα πράσινα μήλα από μια - και μόνη - μηλιά του κήπου. Αθόρυβο δέντρο και καρπερό. Μόνο του φύτρωσε και κάθε χρόνο τέτοια εποχή μαζεύω τα μήλα[...]

Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι το νεοελληνικό "βερίκοκο", όταν καθόμουν ακόμη στα θρανία, το γράφαμε βερύκοκκο. Με βεβαιότητα δεν μπορώ, όμως, να πω[...]

Επαναφορά με μια γλυκιά συνταγή. Από τα πρώτα πράγματα που έμαθα στα Αγγλικά -ίσως γιατί από μικρή με ενδιέφερε ό,τι είχε σχέση με τη γαστρονομία- ήταν ότι[...]

Αν έχει μαγειρευτεί σωστά, χωρίς πολύ βράσιμο και με φρούτα καλλιεργημένα χωρίς φυτοφάρμακα, η σπιτική μαρμελάδα φράουλα είναι ένα πραγματικό θαύμα. Την[...]

Οι κομπόστες ήταν ανέκαθεν ένα από τα πιο ελαφριά και ανώδυνα γλυκά της κουζίνας μας. Ένα κλικ θερμίδες παραπάνω από τα σκέτα φρούτα. Γλυκό για αρρώστους και[...]

Η μαρμελάδα βερίκοκο είναι η διαχρονικά αγαπημένη μου και κάθε χρόνο δεν παραλείπω να την φτιάχνω, δοκιμάζοντας παράλληλα να την αρωματίσω με διάφορα[...]

Εκ πρώτης όψεως μοιάζει σκληρό, άχαρο και πολύ συχνά στυφό στη γεύση, όμως μόλις ψηθεί το άρωμα, η υφή και το χρυσοκόκκινο χρώμα του το κάνουν ακαταμάχητο.[...]