Πιτες, φυλλα, ζυμες χωρις αχλαδι γιαουρτι

Μια κιμαδόπιτα με λαχανικά (όπως και μια κρεατόπιτα ή μια κοτόπιτα) είναι ένας από τους πιο νόστιμους τρόπους για να αξιοποιήσουμε το στοκ του ψυγείου σε[...]

η ιστορία της πίτσας Η ιστορία της πίτσας, απ’ όπου κι αν δεχτεί κανείς ότι κατάγεται, στο κεφάλαιο πατριδογνωσία εμφανίζει χώρες της Μεσογείου και ρίζες στις[...]

Με αφορμή μια πορτοκαλόπιτα… Οι συνταγές δεν σημαίνουν τίποτα μέχρι κάποιος να τις μαγειρέψει. Εκεί το μάτι παίζει, η μύτη σνιφάρει τις μυρωδιές κι η γλώσσα[...]

Οι πίτσες με αραβική πίτα δεν συγκρίνονται ακριβώς με την αυθεντική ιταλική ζύμη σε γεύση και υφή -και γιατί θάπρεπε άλλωστε- ωστόσο, μπορούν άνετα να[...]

Από τις πίτες που αρέσουν σε όλους αλλά για μη προφανή λόγο στην πράξη γίνονται λιγότερο συχνά, η στριφτόπιτα έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικεί σοβαρά τις[...]

Πάνω που είχα αποφασίσει ότι αυτό το ‘ξεκάρφωτο’ πράσινο χρώμα ειδικά στο βεριτάμπλ του, κάτι λέει, αλλά ακόμη και στη φετινή επαναστατημένη ροκ μιλιτέρ εκδοχή[...]

Ένα μόνο υλικό με έντονο άρωμα είναι αρκετό για να μεταμορφώσει τον χαρακτήρα ενός κατά τα άλλα απλού πιάτου. Κι εδώ μιλάμε για το γαρίφαλο, καρυόφυλλον[...]

H παραδοσιακή πρασοκολοκυθόπιτα είναι απ’ τις αγαπημένες μου πίτες ειδικά όταν μοσχοβολάει δυόσμο και άνιθο. Στην κλασική συνταγή προσθέτω τριμμένο καρότο για[...]

Πράσινες πέρλες με «σκληρό» όνομα! Είτε το άκουσμα είναι α-ρα-κάς είτε το επίσημο «Pisum Sativum«! Μόνο εκείνο το ‘μπιζέλι» κάπως πάει να το …σώσει κι αυτό[...]

Macaroni and cheese ή mac and cheese, εν συντομία, τα λέει σύμπας ο πλανήτης και ξερογλείφεται. Η ιδέα και μόνον του καυτού πιάτου με τα μικρά ζυμαρικά να[...]

Στην πίτσα, τον ρου της δημοτικότητας και της ιστορίας – βλ. η ιστορία της πίτσας περνάει απ’ τη Νάπολη – άλλαξε η ντομάτα, που έφτασε στην Ευρώπη τον 16ο[...]

Ανοιχτά πιτάκια με κατσικίσιο τυρί, μπλε πατάτες & αρωματική μους τυριού με πορτοκάλι και μαστίχα Με τι θα συνοδεύσετε ένα ωραίο, παγωμένο Gin & Tonic; Αλλά[...]