Λαδερα χωρις ριζοτο

Μέχρι που πήγα 36 ετών, τις αγκινάρες ούτε που τις πλησίαζα. Όχι γιατί δε μου άρεσαν, αλλά γιατί είχαν πάντα την ατυχία να συνοδεύονται από κουκιά. Τα οποία[...]

Δύο φαγητά αγαπάω μέχρι θανάτου: τις φακές και το τηγανητό κουνουπίδι. Κι ενώ τις πρώτες μπορώ να τις απολαύσω με όλους τους νόμους της διαιτητικής, το δεύτερο[...]

Τι έκπληξη σας έχω σήμερα. Σαν κι αυτήν που μου έκανε η μαμά μου. Ένα ωραιότατο μαγιάτικο, γύρω στο κιλό, σπαρταριστό. Μου το είχε καθαρίσει κιόλας. Τι άλλο[...]

Σήμερα δεν έχει πρόβλεψη του εβδομαδιαίου μενού. Θα μου το επιτρέψετε αυτό, έτσι; Υπάρχει λόγος. Βλέπετε, η Καθαρά Δευτέρα ήταν μεγάλο γεγονός στο πατρικό μου.[...]

Μια φορά το χρόνο, μέσα φθινοπώρου, στο πατρικό μου είχαμε γιορτή. Ήταν η εποχή που έφταναν με διάφορους τρόπους από τη Φλώρινα τέσσερα μεγάλα σακιά: τα[...]

Φυσικά και άλλαξα γνώμη. Είχα προβλέψει μια ωραία σούπα με τα μανιτάρια μου, σαν κι αυτή , που την αγάπησα παράφορα όταν την πρωτοέφτιαξα. Αλλά υπάρχουν και[...]

Νομίζω ότι μόλις έκανα το λάθος του εκνευριστικού ξένου. Εκείνου του ξένου που έρχεται στο μαγαζί και ζητάει "τζάτζικος" και περιμένει να του το φέρεις με[...]

Τι ανεβάζεις προγράμματα σίτισης, κυρά μου Ευθυμία, αφού δεν τα τηρείς; Και ποιος σας είπε ότι δεν τα τηρώ; Φυσικά και τα τηρώ. Μόνο που η ζωή είναι αυτό[...]

Έχω εδώ και λίγους μήνες που ανέλαβα την ευθύνη της σίτισης στο Σπίτι Μας. Τα κεφαλαία στο Σπίτι Μας είναι, φυσικά, ενδεικτικά εκείνων των αλλαγών για τις[...]

Ήταν στις 20 Ιανουαρίου, Ευθυμίου του Μεγάλου, βοήθειά σας. Λίγοι άνθρωποι, από εκείνους που μαζί τους περνάω καλά. Αγαπημένοι θα έλεγα, ο καθένας για άλλο[...]

Μετά από κόπους δύο και πλέον ετών, η αδελφή μου Πόπη τελείωσε επιτέλους το μεταπτυχιακό της. Οι λεπτομέρειες πιστεύω ότι δεν ενδιαφέρουν ιδιαίτερα (πού, πότε,[...]