Σαλατες, Ορεκτικα

Στο σπίτι μου πάντα το λέγαμε αβγά με ντομάτες, αλλού το λένε στραπατσάδα, αλλού καγιανάς, κι είναι ένα από τα πιο ανεπιτήδευτα, απλά κι εύκολα πιάτα της[...]

Αυτή η σαλάτα φτιάχτηκε τις προάλλες, εντελώς αυθόρμητα, ενώ με είχε ξετρελάνει η μυρωδιά ενός φρεσκοκομμένου καρπουζιού. Θέλοντας διακαώς να το κατασπαράξω,[...]

Λατρεύω τις ασιατικές γεύσεις, το πόσο διαφορετικές είναι και το πώς οι συνδυασμοί τους πάντα ξαφνιάζουν ευχάριστα τον ουρανίσκο μου. Ειδικά η γιαπωνέζικη[...]

Πάντα εκτιμούσα τις μαγικές ιδιότητες των αβγών. Την ικανότητά τους να μετατραπούν σε αφράτη μαρέγκα, να δημιουργήσουν μια παχιά crème anglaise και φυσικά να[...]

Κάτι πολύ εκνευριστικό και απογοητευτικό όταν είσαι blogger, είναι το να βλέπεις τη δουλειά σου αναδημοσιευμένη σε άλλα blogs και ιστοσελίδες χωρίς την άδειά[...]

Ενώ δεν θα μπορούσα ποτέ να γίνω χορτοφάγος, ως ελληνίδα, αγαπώ τόσο πολύ τα λαδερά μας φαγητά που θα μπορούσα, ειδικά το καλοκαίρι, να μη βάλω μπουκιά κρέατος[...]

Ζουμερές ντομάτες και σφριγηλές μελιτζάνες του καλοκαιριού. Γευστικός, πλούσιος τόνος σε ελαιόλαδο. Γρήγορο, γλυκόξινο τουρσί κρεμμυδιών. Μαϊντανός, φρέσκος[...]

Δεν είμαι επαγγελματίας blogger, το food blogging είναι το χόμπυ μου, οπότε δεν θα μπορούσα να μοιράζομαι μαζί σας οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτά που μαγειρεύω[...]

Όπως συμβαίνει με πολλά από τα γεύματα που μαγειρεύω, όλα ξεκινούν με ένα μόνο υλικό, την πηγή έμπνευσης αν θέλετε, που θα με οδηγήσει στη δημιουργία ενός[...]

Τελευταία δεν μπορώ να σταματήσω να τρώω ντομάτες. Η λαιμαργία μου γι’ αυτές είναι ανεπανάληπτη. Όχι αναίτια βέβαια, διότι είναι η εποχή τους! Με[...]

Ο χειμώνας στη βοριεοδυτική Ευρώπη είναι θαρρείς μονόχρωμος. Είναι μέρες που ο ουρανός είναι καλυμμένος από ένα γκρι πέπλο που δεν αφήνει καμιά σχεδόν[...]

Τίποτα δεν είναι πιο κλασικό στην ελληνική κουζίνα από τα τηγανητά κολοκυθάκια και μελιτζάνες. Ποιός δεν παραγγέλνει μια-δυο μερίδες κάθε φορά που βρίσκεται σε[...]

Τα είδα τις προάλλες στην υπαίθρια αγορά στο κέντρο της πόλης και δεν άντεξα να μην τα πλησιάσω. Με μαγνήτισαν. Φαίνονταν ψηλά, λεπτά και καταπράσινα με[...]

Όταν κάποιος είναι τόσο ευγενικός (ευχαριστώ μαμά) ώστε να σου στείλει ένα τεράστιο κομμάτι κεφαλοτύρι απ' την πατρίδα, μαζί με κριθαράκι, θυμαρίσιο μέλι κι[...]

Δεν ξέρω αν σας το έχω πει ποτέ, αν και εδώ που τα λέμε όσοι παρακολουθείτε το blog μου θα το έχετε ήδη αντιληφθεί, αλλά δεν μπορώ να ζήσω χωρίς φέτα. Τόσο[...]

Υπάρχουν πιάτα που φιλοδοξείς να μαγειρέψεις, πιάτα που δεν είσαι αρκετά θαρραλέος να προσπαθήσεις και πιάτα που σε φοβίζουν. Κι έπειτα υπάρχουν κάποια άλλα[...]

Από τούρτα σε σαλάτα. Έτσι, μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Σας δελεάζω πρώτα με γλυκά και τούρτες αμαρτωλές , και μετά σας κοτσάρω μια σαλάτα. Πρέπει να[...]

Έχω διάθεση για πίκρα τελευταία, και φυσικά μιλάω για πικρά λαχανικά και πικρές εν γένει γεύσεις. Έτσι την περασμένη εβδομάδα το cavolo nero (είδος kale) , τα[...]